„GRUPA STRESS”
Zespół powstał w 1971r. w Poznaniu. Grupę tworzyli: Mariusz Rybicki – g, fl, voc; Henryk Tomczak – bg i Janusz Maślak – dr.
We wrześniu 1971 r. trio zwróciło na siebie uwag podczas II Wielkopolskich Rytmów Młodych w Jarocinie, zdobywając zespołowo 1. nagrodę oraz nagrodę dla najlepszego instrumentalisty przeglądu – M. Rybickiego.
W listopadzie Stress dokonał pierwszych nagrań radiowych w Rozgłośni PR w Poznaniu i odniósł zwycięstwo w plebiscycie „Gazety Poznańskiej” na najpopularniejszy zespół Wielkopolski 1971 r. Potwierdzeniem klasy zespołu był występ w Kaliszu na II Festiwalu Młodzieżowej Muzyki Współczesnej. Stress otrzymał tam wyróżnienie. Wkrótce dokonał nagrań radiowych, z których Granica życia i Dwa lata świetlne trafiły na ogólnopolską antenę.
Ogólnopolską popularność przyniósł Stressowi utwór Ciężką Drogą, który jesienią 1972 r. dotarł do 1. miejsca listy przebojów Rozgłośni Harcerskiej, a w plebiscycie popularności „Non Stopu” za 1972 r. zajął 5. miejsce.
W 1973 r. poznańska grupa została powiększyła skład o Andrzeja Richtera – viol, voc i Krzysztofa Jarmużka – g, hca, cga. Wzięła udział w VI Ogólnopolskim Przeglądzie Amatorskich Zespołów Artystycznych w Płocku i zdobyła jedno z trzech wyróżnień. Od tego czasu patronat nad zespołem przejęło Polskie Stowarzyszenie Jazzowe PSJ w Bydgoszczy zamykając amatorski okres działania grupy.
W 1975 r. doszło do zreorganizowania Stressu. Zespól tworzyli; M. Rybicki – g, A. Lewalski – bg, M. Przybysz – org, p i P. Phal dr. Grupa zdążyła zaprezentować trzy programy estradowe i zawiesiła działalność z końcem lat 70.
(frag. Encyklopedia Polskiej Muzyki Rockowej str.216)
Mało kto już pamięta, że Stress jako pierwszy nagrał Hymn Kibiców Lecha: ”
„W górę serca, niech zwycięża Lech”
Na początku 2008 roku, czyli po 30-stu latach z okładem, Polskie Nagrania wydały podwójny CD z archiwalnymi nagraniami Grupy Stress. Tak więc grupa doczekała się swojej płyty. Lepiej późno, niż wcale.
„GRUPA POLONEZ”
od lewej:
Zbigniew Porzyński, Eugeniusz Porzyński, Waldemar Marszałek,
Krzysztof Jarmużek, Bogdan Matławski.
Na Wybrzeżu pojawiła się nowa grupa rockowa założona przez Zbigniewa Porzyńskiego pod nazwą „Polonez”. Uprawianie muzyki określanej przez krytyków mianem symfonic-rock wymaga dużych umiejętności odtwórczych, znakomitego rzemiosła muzycznego i techniki instrumentalnej. Pod tym względem „Polonez” ma zamiar nie zawodzić widowni, wytrawnych melomanów i krytyków. W repertuarze grupy Zbigniewa Porzyńskiego znajdują się utwory Albinioniego, J.S. Bacha, Borodina, Czajkowskiego, Chopina, Griega, Strawińskiego i innych twórców muzyki poważnej. Członkowie zespołu proponują również własne kompozycje w stylu rock i jazz-rock. „Polonez” dążyć chce konsekwentnie do osiągnięcia najwyższego poziomu w uprawianym stylu, czego należy zespołowi serdecznie życzyć. W najbliższych planach zespołu są występy przed polską publicznością, nagrania radiowe i płytowe oraz wyjazd do NRD na zaproszenie Rostockiej Estrady.
(Dziennik Bałtycki 28/29.05.1977 r.)
Zespół działał pod patronatem Bałtyckiej agencji Artystycznej „BART” w Sopocie.
„ADA i KORDA”
„Wytarte Abażury”
Jurek Zgrzeba, Krzysztof Jarmużek Gracjan Waichman, Darek Kozakiewicz.
Ada Rusowicz i Wojtek Korda
„TURBO”
od lewej:
Andrzej Łysów,
Krzysztof Jarmużek,
Wojtek Hoffman.
Prawdę mówiąc, zagrałem z Turbo
tylko dwa koncerty w Bydgoszczy za chorego basistę.
„BOLTER”
Arena Poznań
od lewej:
J.Zieliński, K.Jarmużek, A.Rogal, I.Maciejewska
Bolter, polski zespół muzyczny, założony w 1984 r. przez Sławomira Sokołowskiego, muzyka, kompozytora i aranżera; nazwa zespołu oznacza nieposłusznego konia wyrywającego się z zagrody. Na początku działalności grupa nagrała pierwsze dwie piosenki z wokalistką Anną Jurksztowicz. Były to piosenki: „Jak uwierzyć” i „Zostań, zaczekaj”. Wkrótce też zespół nagrał w wersji polskiej utwór grupy Bee Gees – „More than a woman” („Nic nie rozumiesz”). Kolejne nagranie to piosenka „Nieznany wiek”, którą zaśpiewała Lora Szafran. Ale największy sukces grupa Bolter odniosła w składzie: Sławomir Sokołowski, Halina Zimmerman i Jan Zieliński. W marcu 1985 r. grupa nagrała utwór „Póki trwa ten bal” (polska wersja przeboju Leonarda Cohena „Dance me to the end of love”), który stał się błyskawicznie 
przebojem. Największym przebojem grupy jest piosenks „Daj mi tę noc” (muz. Sławomir Sokołowski, sł. Andrzej Sobczak, która zdobyła jedną z dwóch głównych nagród na XXII KFPP Opole 1985 r.). W zespole Bolter śpiewali również: Halina Benedyk, Daria Pakosz i Jerzy Rajczyk. Krzysztof Krawczyk nagrał z Bolterem piosenki: „Ostatni raz zatańczysz ze mną”, „Wygrajmy jeszcze jeden mecz”, „Nie zostało nam już nic” i „Człowiek po czterdziestce” (z Bohdanem Smoleniem).
Skład zespołu: Sławomir Sokołowski – bandleader, Halina Zimmerman – voc, Jan Zieliński – voc, dr, Iwona Maciejewska – voc.
Muzycy Boltera: Andrzej Rogal – g, Tomasz Runke – g, Wojciech Hoffman – g, Piotr Zander -g, Krzysztof Jarmużek – bg, Andrzej Laskowski – bg, Andrzej Rzeźniczak – sax, Jerzy Karwowski – sax, Krzysztof Przybyłowicz – dr, Marek Surdyk – dr, Wiktor Juszczak – dr, Piotr Kałużny – f.
„SEQUENCE BAND” – DINOZAURY ROCKA
od lewej:
Krzysztof Jarmużek, Tomasz Dziubiński, Asia Gidaszewska, Przemysław Lisiecki,
Leszek Malicki (ś.p.)
Sequence band powstał w 1992 roku, a jego członkowie to znani i cenieni zawodowi muzycy estradowi – dinozaury polskiego rocka. Zespól specjalizuje się w obsłudze wszelkiego typu imprez, takich jak imprezy estradowe, plenerowe, bale, bankiety etc. Repertuar zespołu zawiera muzykę taneczną i instrumentalną: rock&roll, lata 60-te, soul, blues, jazz, funky, pop. Sequence ma na koncie kilkaset imprez i koncertów w kraju i za granicą – Berlin, Abu Dhabi, Bahrain. W roku 1999 zespół otrzymał nominację do statuetki Wodnika w kategorji zespół rockowy.
GRUPA BLUESOWA „AD HOC”
od lewej:
Krzysztof Jarmużek, Marek Jakubowski, Leszek Paech, Przemysław Śledź, Leszek Malicki (ś.p.)
Grupa powstała w 2003r. i jedynym powodem była radość z grania. Zabawa była naprawdę niezła. Graliśmy głównie utwory Leszka Malickiego i trochę cover-ów. Nie jeździliśmy na festiwale, ani nie nagrywaliśmy w studio. Może szkoda.
Grupa zawiesiła działalność po nagłej śmierci Leszka Malickiego w 2006r.
Jedynym śladem jest CD z nagraniami klubowymi, wydany przez Klub ZAK.
1. Istnienie.
2. Po prostu blues.
3. Zabawa z bluesem.
4. Depresja blues.
Niewykluczone, że wkrótce reaktywujemy zespół, bo czegoś nam jednak brakuje.
BLUES – Zagrali „AD HOC” (Gazeta Poznańska 31.01 2003)
Poznań ma nową formację bluesową. Grupa „Ad Hoc” zaczęła działać trzy miesiące temu. Ale tak naprawdę wszystko zaczęło się latem, gdy grający na instrumentach klawiszowych Leszek Malicki będąc w Mielnie spotkał znanego z grupy „Hot Water” gitarzystę Przemysława Śledzia i jego przyjaciół. Jak mówią, coś zaiskrzyło i postanowili grać razem. Były bardzo intensywne próby i wreszcie w środę wieczorem „Ad Hoc” pokazał się publiczności. Oprócz Malickiego i Śledzia zgrali w niej także wirtuoz harmonijki ustnej Leszek „Haze” Peach, perkusista Daniel Karpiu Karpiński i basista Krzysztof Jarmużek. To co zwracało uwagę to niezwykle bogaty repertuar. Dominowały własne utwory Malickiego, ale także wiele standardów, a wśród nich utwory Erica Claptona i John’ego Hookera. Poczynania grupy „Ad Hoc” będziemy bacznie obserwować MAZ
KORDA BAND
Jubileuszowy koncert Wojtka Kordy 17.04.2011 w Auli UAM w Poznaniu. Janusz Piątkowski p. Tomasz Dziubiński g. Marek Surdyk dr. Ania Polowczyk voc. Przemysław Śledź g. K.J b. Marcin Kaiper sax. Andrzej Mikołajczak keyb.